 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Я прахожу вузкай вуліцай.
Змрок... Руіны і выбоіны.
Да грудзёвай клеткі туліцца
Салавей занепакоены.
Гэта сэрца. Чую – болесна
Б'ецца, муліцца і моліцца,
Быццам горача і голасна
Кліча дзеўчыну да молайца.
А ці стаў на раздарожжы я
Над шляхамі ўвосень гразкімі?
Да цябе іду, прыгожая,
Ад Палесься зь песьняй, з краскамі.
Доля ў келіх мне накапала
Зь нейкай любжы сок настоены.
Па дарозе і абапала
Загубіліся выбоіны.
I няма ўжо вузкай вуліцы.
Нікне цемрыва разьмякшае.
Толькі крыху мне рашчуліцца,
Бачу ў сьвеце ўсё інакшае.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
